RENEE LORIE

SHELTER

Renée Lorie (Dendermonde, 1989) is vaak betrokken bij samenwerkingsprojecten en werkt met mensen met veel verschillende achtergronden. Door die contacten heeft ze stilaan een aparte visie op de mens ontwikkeld, die ze als een eiland beschouwt. In haar ogen zijn we allemaal stuurloze, drijvende massa’s, onderhevig aan de getijden, zowel op zoek naar eenzaamheid als naar contact. Ons dolend bestaan zou gekenmerkt worden door de eeuwige zoektocht naar een echt of symbolisch toevluchtsoord.

Haar reeks Shelter, die grotendeels op de Shetland-eilanden werd gemaakt, is doordrongen van deze bijzondere visie. Bij het doorkruisen van deze archipel waar het altijd stevig waait, vraagt ze zich verder af wat ‘thuis zijn’ betekent, zowel in geografisch als in mentaal en affectief opzicht.

Ze ontmoet eilandbewoners, dringt binnen in hun dagelijks leven, deelt en observeert, en probeert het evenwicht vast te leggen tussen het gevoel van isolement en het samenhorigheidsgevoel dat zo typisch is voor het leven op een eiland.

Met haar contrastrijke zwart-witfoto’s neemt ze ons mee langs een traject waar iets van initiatie in doorschemert, met mistige beelden van lichamen in beweging, sterren, vage vlammen, katten, behoedzame gebaren … tekenen die zowel de rituelen van het samenleven als de kronkelende wegen van het innerlijke leven oproepen.

De kerk, voor sommigen een geliefde schuilplaats voor de ziel en historisch gezien een toevluchtsoord voor iedereen, is de locatie bij uitstek om haar fotografisch werk tentoon te stellen.