ANATOLE MELOT

LE QUADRILATERE DE CRUCUNO

Anatole Mélot (Brussel, 1997) is een kunstenaar die zijn fotografieopleiding volgde aan de hogeschool voor beeldende kunsten La Cambre.

Voor dit project trok hij naar Crucuno, in Bretagne, een plaats die bekendstaat voor haar megalithisch erfgoed. Zoals vele mensen die op zoek zijn naar mystieke energie verkent hij – aan de zijde van toeristen, magnetiseurs en nieuwsgierigen met uiteenlopende achtergronden – deze site met een sterke spirituele lading.

Het gevoel dat hij eraan ontleent is dubbel: zowel intens op emotioneel vlak als oppervlakkig bekeken door de bril van het massatoerisme.

Hij vraagt zich af waarom we ons zo graag willen verbinden met een voorouderlijk erfgoed waarvan we de codes niet meer kennen. Gedreven door deze vraag besluit Anatole Mélot zijn ervaring, bestaande uit eigen herinneringen en droombeelden, weer te geven.

Eerst maakt hij een video op basis van 3D-scans van de menhirs, die hij met modelleertools assembleert. Door alle achtergrondelementen en elke menselijke aanwezigheid weg te nemen, geeft hij van de site een interpretatie die zowel spectaculair als artificieel is.

In een nieuwe poging om de site opnieuw tot leven te roepen, maakt hij afgietsels van menhirs.

Deze proto-fotografische handeling doet enigszins denken aan het gebaar van de heilige Veronica die het gelaat van Christus droogdepte, waarna zijn gelaatstrekken op het doek zouden zijn vastgelegd.

Nadat hij zo de substantie van de menhirs gedeeltelijk heeft weten te vatten, maakt de kunstenaar eigenaardige, massieve objecten die deel gaan uitmaken van het landschap. De minerale illusie is sterk, maar als de keerzijde onthuld wordt zien we dat de kern ervan buiten bereik blijft.

En daar draait het in dit werk om, het verlangen naar contact met een verleden dat ons ontglipt, en het scherpe besef dat we er alleen maar de oppervlakte van aanraken.